Vraag aan het D66, GL, de PvdA en de SP (kamerlid Koser Kaya, kamerlid Voortman, kamerlid Bouwmeester en kamerlid Kooiman)
Kan er nu niet eindelijk iets worden gewijzigd in onze wetgeving? 25 jaar geleden raakte mijn broer verslaafd toen hij een jaar of 14,15 was. Mijn moeder zat met haar handen in het haar. “Hij moet zelf willen”, zeiden instanties als mijn moeder vroeg of het niet mogelijk was hem op te laten nemen. Nu ben ik zelf moeder van twee tienerzoons waarvan er één sinds zijn 13e (!) verslaafd is. Wat zeggen instanties? “Hij moet zelf willen”. Er zijn duizenden ouders die machteloos en lijdzaam toekijken hoe hun kinderen zichzelf ten gronde richten met de slow suïcide die drugsverslaving heet. De oplossing is er! Kinderen kunnen niet omgaan met alcohol en drugs en dus moeten ze hiertegen en tegen zichzelf beschermd worden. Ik pleit voor gedwongen opname en “zachte” maar verplichte behandeling totdat ze genezen zijn. Helaas kunnen de machteloze, radeloze ouders de wetgeving niet veranderen, maar de politiek kan dat wel! Daarom vraag ik u … help deze ouders, maar vooral de kinderen. Zij zijn onze toekomst!
Antwoord van de SP (22/5, kamerlid Kooiman)
Wat een enorm heftig verhaal, ik kan mij goed voorstellen dat u met uw handen in het haar zit. Wat machteloos moet het voelen om telkens bij instanties te horen te krijgen dat verplichte opname niet mogelijk is. Wat de afweging is geweest van die instanties weet ik niet en kan daar moeilijk over oordelen. Wat ik wel weet is dat we in Nederland twee wetten hebben die het mogelijk maken om jongeren gedwongen behandeling op te leggen, zoals u ook aan de politiek vraagt. Zo is er de wet BOPZ. Die wordt gehanteerd door GGZ instellingen. En de wet kinderbeschermingsmaatregelen, die wordt gehanteerd in de jeugdzorg. Beide wetten geven de mogelijkheid om jongeren, wanneer zij zelf niet willen maar hun ontwikkeling wel gevaar loopt, gedwongen behandeling op te leggen. De praktijk is wel dat er terughoudend wordt omgegaan met gedwongen opname van jongeren. Wat begrijpelijk is, kinderen en jongeren opsluiten doe je niet zomaar. Gedwongen opname kan dus, de wet is er. Maar het belangrijkste is dat uw zoon nu de hulp krijgt die nodig is. Als ik u mag adviseren zou ik een advocaat ( juridischloket ) inschakelen die met u naar de mogelijkheden kijkt. Of schakel de deskundigheid in van bijvoorbeeld het Advies en Klachtbureau Jeugdzorg of Zorgbelang Nederland. Ik hoop dat u hier mogelijk wat aan heeft. De wet is er namelijk, maar het gaat er wel om dat u de hulp krijgt die nodig is. Ik wens u heel veel sterkte en succes toe.
Antwoord van de PvdA (23/5, kamerlid Bouwmeester)
Als woordvoerder verslaving heb ik uw vraag ontvangen en beantwoord ik hem graag. Wat ontzettend triest is uw situatie. Uw onmacht kan ik mij heel goed voorstellen. Helaas hoor ik deze verhalen vaker. Ik ben van mening dat preventie en zorg voor jong verslaafden echt kan en moet verbeteren. De wet moet worden aangepast, maar ook in de praktijk moet er eerder hulp worden geboden. Graag hoor ik uw persoonlijke verhaal, dan kan ik kijken of de voorstellen die ik binnenkort namens de PvdA doe, aansluit op uw vraag. Ik hoop daarom dat u een afspraak met mij wil maken.
Antwoord van D66 (8/6, kamerlid Koser Kaya)
Ik begrijp de onmacht die u voelt in deze situatie. Het lijkt mij heel moeilijk om in deze situatie passende hulp te vinden. Ik probeer u wat op weg te helpen. Misschien hebben de instellingen voor verslavingszorg gelijk: motivatie om van de drugs af te komen is een belangrijke succesfactor voor het slagen van de behandeling. Echter, u bent niet bij machte om uw zoon hiervoor te interesseren of te motiveren. Uw zoon verkeert in een vicieuze cirkel. Hij vormt (zeker op de langere duur) een gevaar voor zichzelf en wellicht ook voor anderen. De wet kinderbeschermingsmaatregelen biedt geen directe mogelijkheid tot een gedwongen opname van uw zoon. Deze wet focust zich op de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing van minderjarigen in gevallen waar dit nodig wordt geacht. Deze wet gaat niet over de behandeling zelf. En om die behandeling gaat het wel in het geval van uw zoon. De wet BOPZ biedt daarentegen wel mogelijkheden. Kinderen vanaf 12 jaar kunnen, wanneer zij een gevaar voor zichzelf of hun omgeving vormen, gedwongen opgenomen worden. De ouder of een andere betrokkene kan de burgemeester om een In Bewaring Stelling (IBS) vragen. Die besluit tot een IBS en die IBS wordt door een onafhankelijke rechter getoetst. Ik zou u willen adviseren hier hulp bij te zoeken, bijvoorbeeld van bureau Jeugdzorg. Er is u alles aan gelegen om uw kind te helpen weer op een gezonde manier aan het leven deel te nemen. Dat kunnen hulpverlenende instanties niet negeren. Rest mij u veel sterkte toe te wensen de komende tijd.
Antwoord van GL (5/7, kamerlid Voortman)
Wat een ontzettend nare situatie. Ik kan me uw gevoel van radeloosheid en verdriet erg goed voorstellen. In de reactie op de antwoorden van de Kamerleden geeft u aan dat de bestaande wettelijke mogelijkheden niet werken. Het is lastig om te oordelen waar dit precies aan ligt, omdat wij uw precieze situatie en de afwegingen van de hulpverlening niet kennen. Het kan gebeuren dat mensen tussen wal en schip belanden, maar dit zou natuurlijk nooit het geval mogen zijn. Ik begrijp goed dat u uw zoon graag (verplicht) onder behandeling wil stellen. In Nederland wordt inderdaad terughoudend omgegaan met gedwongen opname. Er zijn echter wel wetten die het mogelijk maken jongeren te verplichten behandeling te ondergaan, wanneer zij een gevaar vormen voor zichzelf. Mijn collega’s van SP en D66 hebben de mogelijkheden al duidelijk toegelicht. Ik sluit me graag aan bij het advies van mevrouw Kooiman om alsnog een advocaat in te schakelen via het juridisch loket. Ik hoop dat u zo snel mogelijk de hulp krijgt die uw zoon nodig heeft en wens u heel veel sterkte toe.
· Permalink
Het komt er dus eigenlijk op neer dat de politiek het allemaal heel vervelend vindt, maar verwijst naar bestaande maatregelen/wetten etc. die niet werken! Hulp zoeken bij BJZ? Die instantie waar ik 4 jaar geleden zelf aanklopte en nog steeds niet heeft ingegrepen?
Mijn zoon zwerft nu op straat. Thuis gaat het niet meer en er zijn geen instanties waar hij meteen naar toe kan. DAT is Nederland!
· Permalink
Het zijn allemaal politiek tactische lul antwoorden. Ze denken dat ze een mening kunnen vormen over dit probleem, maar daar hebben ze niet het verstand en empatisch vermogen voor. Sterker ik ga veel verder, er zijn SPIJTIG genoeg te weinig volksvertegenwoordigers/ beslissers die over dit verstandelijke en empathische vermogen beschikken. Ze hebben het allemaal over de eigen wil en verantwoordelijkheid van een verslaafde ( Die idioten praten elkaar gewoon na) Ze hebben geen idee dat verslaafden machteloos zijn in hun verslaving. Het enige ” maar dat gun je niemand” zouden ze het ZELF mee moeten maken met hun EIGEN kind. Of een kind nu minderjarig of meerderjarig is, maakt voor mij geen verschil. In dit zg. beschaafde land zijn ouders van verslaafde kinderen aan hun lot overgelaten. Ouders moeten MACHTELOOS toezien dat hun kind finaal maar de kloten en mogelijk dood gaat.( en de overheid maar schermen met het wetboek in de hand, de sullen) De prachtige klinieken in binnen en buitenland die hun zaken vullen. Het is voor de meeste verslaafden geen of weinig moeite om in een kliniek clean te blijven. Het terugval percentage na kliniek opname is schrikbarend. Daarvoor durven de klinieken dit terugval percentage ook niet te publiceren. Ook de verzekerde zorg spant het paard achter de wagen en kijkt alleen naar kosten beheersing. Deze zouden meer inhoudelijk moeten kijken en in synergie moet mee denken met de doelstelling CLEAN worden en BLIJVEN. ( verplicht door de overheid) Het accent moeten komen te liggen op de after care na kliniek opname, daar ligt het probleem. Echter dat muntje is bij de overheid en verzekerde zorg nog steeds niet gevallen. Er moet een wet komen dat alle meerder en minderjarige verslaafden GEDWONGEN kunnen worden opgenomen. Een gedwongen opname voor langere termijn met het accent op de after care. ( bv. minimaal 6 maanden) Welke politieke partij of volksvertegenwoordiger begrijpt dit eindelijk. Het lijkt kostbaar maar als men eens goed de huidige directe en indirecte materiële en immateriële schade berekend zal het uiteindelijk SPOT GOEDKOOP zijn t.o.v. de huidige kosten. Met mijn bovenstaand betoog zal ik wel weer een roepende in de woestijn zijn. Maar ik blijf hoop houden dat er toch nog volksvertegenwoordigers rondlopen die niet alleen een mooi praatje houden, maar dit OPRECHT BEGRIJPEN en GEMEEND en ACTIEF met RESULTAAT gaan AANPAKKEN.
· Permalink
Idd dit is nederland veel praten maar niks doen. Misschien als deze beste mensen zelf een kind zouden hebben met een drugs verslaving dat er wel actie ondernomen zou worden. Iedereen vind het maar al te vervelend enz. maar dat is natuurlijk makkelijk om te zeggen. Als ik iets hoor over iemand wat ver van mij afstaat vind ik het ook vervelend voor diegene, maar als je daadwerkelijk in zo’n situatie zit is het allemaal heel anders. De wanhoop, onzekerheid, woede en angst die je voelt is niet te begrijpen voor mensen die zelf nog nooit in zo’n situatie hebben gezeten. Mijn broer is cocaine/ghb verslaafde en dit gaat al jaren zo, het enige wat ze kunnen zeggen is dat ze hier niks aan kunnen doen omdat de situatie nog niet erg genoeg is. Ik denk bij mij zelf niet erg genoeg? Wat moet er daadwerkelijk gebeuren voordat ze dit serieus gaan nemen? Moord / vermoord worden? zelfmoord misschien. Alle instantie’s / politiemensen weten inmiddels al heel goed als je zijn naam noemt om wie het gaat, zoiets zou toch ook iets moeten zeggen. Jaren speelt dit al stelen, liegen, agressie, huiselijk geweld, overdosis, arrestatie, bedreigingen en noem maar op maar het is nog niet erg genoeg. Zelfs de VNN willen hem niet meer opnemen omdat hij het overal verpest heeft en dit is nog niet erg genoeg? Nou sorry hoor, ik vind dat Nederland zich diep mag schamen met zo’n wetgeving als deze. Dat alles maar kan en mag ik word er gewoon boos maar ook verdrietig van. Waarom kan niemand mij helpen, waarom sta ik er helemaal alleen voor. Ja makkelijk praten ze moeten het zelf inzien maar drugsverslaafden zien geen realiteit meer ze kunnen geen keuzes meer maken, want ze leven in hun eigen wereld en zonder hulp komen ze er niet meer vanaf. In mijn ogen is de enige manier als je al zo lang verslaafd bent gedwongen opname in de hoop dat hun helderheid en ogen waar open gaan, dat ze eindelijk de realiteit zien, maar daar hebben ze hulp bij nodig, dit kunnen ze niet alleen!
· Permalink
Onze zoon van zeventien jaar heeft voor de tweede keer binnen zes weken op rij teveel een combinatie van Ghb en Ketamine op waardoor hij op de ic terecht kwam. Hij loopt al bij Iris zorg voor zijn verslaving maar daar duurt t allemaal zo lang voordat die echt geholpen wordt en dat is 1keer in de week praten.
In het ziekenhuis zijn er twee psychiaters bij geweest, want wij wilde hem verplicht opnemen maar die vonden dat hij geen gevaar voor zichzelf was en dat t zijn eigen keuze was om drugs te gebruiken dus wat hun betreft kon die ontslagen worden uit het ziekenhuis.
De kinderarts heeft er alles aan gedaan om hem opgesloten te krijgen en heeft ook jeugdzorg ingeschakeld maar die zeiden dat er eerst via de gemeente aanvragen gedaan moesten worden voor die verplichte opname en daarna nog via de jeugdrechter maar omdat hij geen gevaar voor zichzelf is zeggen ze gaat die rechter daar niet in mee zolang die zelf niet wil.
Ons kind gaat eraan op deze manier hij is wel een gevaar voor zichzelf vinden wij want anders kom je niet in het ziekenhuis en op de ic terecht en moet je daar een nacht met toeters en bellen en een infuus aan je lijf verzorgd worden. Die regels in Nederland zijn niet goed voor deze kinderen en ik hoop dat wij een uitweg kunnen vinden voordat hij zichzelf of een ander wat aan doet.